Onderstaande column van Rob van de Meeberg werd geschreven in 2010 en voor het eerst gepubliceerd op 23 juli 2013 op Robs website.

Alles is liefde

We gingen dus naar ‘Alles is liefde’, een wonderschone Nederlandse speelfilm met een aandoenlijke rol van Michiel Romijn. Iedereen kent hem van ‘Jiskefet’ en de daarmee samenhangende gein of ongein. Het is maar net waar je van houdt, hoewel er over smaak best valt te twisten. Maar Michiel was onmiskenbaar de beste, hoewel Carice ook niet gering was.
Emotioneel als ik ben moest ik al snel een traantje wegpinken. Gelukkig is het in een bioscoop meestal donker maar ik ben toch bang dat mijn dochters en levensgezellin het wel door hadden.

Opeens was het pauze. We hadden alle vier gedacht dat de film geen pauze zou kennen maar daarin vergisten we ons dus.
Mijn eerste gedachte was: ‘Ha, en nu een cornetto!’ En die kreeg ik dus ook van mijn dochters. Hij was helaas al wat zacht geworden waardoor het normaal gesproken knapperige hoorntje verandert was in iets dat het midden hield tussen een stuk nat karton en een vuilgeel vaatdoekje. Het ijs zelf was ook al redelijk gesmolten maar het stukje chocolade in het puntje daarentegen nog precies zoals het hoort. De wikkel van de cornetto hield ik, noodgedwongen, in mijn hand evenals mijn plaatje. Mijn tijdelijke valse tanden dus. (Volgende week krijg ik mijn implantaten, joepie!)

Toen na verloop van tijd de film aanstalten maakte om weer te beginnen, dacht ik: ‘Waar moet ik nu met die cornettowikkel naartoe?’
Ik keek om mij heen maar ontwaarde nergens een vuil- of prullenbak. Opstaan en naar de foyer lopen zat er ook niet meer in, want dan moest ik andere mensen lastig vallen, en ik wilde niets van de film missen.
Dan maar de wikkel fijnknijpen en tijdelijk in mijn broekzak deponeren. Ik kneep dus en hoorde een angstaanjagend gekraak. Met het papier had ik ook mijn valse tanden fijngeknepen!

Ik kon er gelukkig wel om lachen, evenals mijn familie.

Thuisgekomen bracht secondenlijm de oplossing. Met veel liefde en geduld heb ik de brokstukken weer tot iets toonbaars aan elkaar gelijmd. Liefde is alles!